Dziękujemy wszystkim za udział w konkursie!

Prawidłowa odpowiedź:

Tytuły wszystkich powieści Zachara Prilepina, które zostały przetłumaczone na język polski:

Sańkja (Санькя)
Patologie (Патологии)
Czarna małpa (Чёрная обезьяна)
Klasztor (Обитель)

Egzemplarze książki Klasztor Zachara Prilepina wygrywają:

Anna Fochtman

za prawidłową odpowiedź i uzasadnienie:

Dlaczego powinnam wygrać? Ponieważ Rosja jest mi bliska. W czasie oblężenia Leningradu z głodu zmarła moja babcia i moja ciocia. Moja mama lata młodzieńcze spędziła w Rudziszkach pow. Troki, na Wileńszczyźnie. Tam poznała mojego tatę. Moja druga ciocia mieszkała w Petersburgu. Moi rodzice transportem repatriacyjnym z powiatu wileńsko-trockiego przyjechali do kraju w 1946 roku. Przez całe swoje życie wracali wspomnieniami do korzeni, do Kresów, z których pochodzili. Tę miłość przekazali nam, swoim dzieciom.
„Ziemia jest, dom jest, jest ogród i ganek…
Życia dawnego nie ma. Musiało odejść. Ale żal”. – Melchior Wańkowicz

Michał Żurek

za prawidłową odpowiedź i uzasadnienie:

Jestem jednym z wielu czytelników zafascynowanych literaturą rosyjską. Ciężko wymienić mi wszystkich pisarzy, których twórczość wywarła na mnie ogromne wrażenie. Wydaje mi się, ze lista byłaby zbyt długa. Jednak każdy z nich pomógł mi zrozumieć świat naszych wschodnich sąsiadów na swój sposób. Pomimo ogromu wyczytanych informacji, ciągle towarzyszy mi jednak niedosyt i pragnienie zgłębiania fenomenu rosyjskiego świata. Dlatego książka Klasztor Zachara Prilepina daje mi kolejną możliwość odkrycia kawałka rzeczywistości, którą kiedyś udało mi się odwiedzić. Wyspy Sołowieckie zawsze wydawały mi się światem niedostępnym dla turystów – nie pojawiają się w przewodnikach turystycznych, a jeżeli już ktoś je kojarzy, to przypuszczam, że jest to dla niego miejsce strasznej historii obozów koncentracyjnych lub cel pielgrzymek prawosławnych wiernych. Po wyprawie na Sołowki dochodzę do wniosku, że są one tajemnicze, pełne sprzeczności i niesamowicie interesujące. Nikt nie pozostanie obojętny po odwiedzeniu klasztoru, który ma tak dramatyczną przeszłość, czy na widok grupy gorliwie modlących się pielgrzymów oraz nielicznych turystów kroczących za przewodnikiem. Dlatego wykorzystanie tego punktu jako scenerii dla historii o miłości i samotności jest bardzo ciekawym pomysłem. Mogłabym skonfrontować swoje własne wyobrażenia i spostrzeżenia na temat Wysp Sołowieckich z wizją autora. Jednak przede wszystkim chcę odkryć i poznać kolejny, inny obraz Rosji. Bo chociaż z krótkich opisów książki wiemy, że opowiada o wybranym miejscu rosyjskiego imperium, to zapewne jest ona również kolejną analizą świata rosyjskiego. Świata, który fascynuje mnie już od wielu lat i nigdy nie przestanie zaskakiwać.

Maria Cholewka

za prawidłową odpowiedź i uzasadnienie:

Moim ulubionym współczesnym pisarzem (dramatopisarzem) rosyjskim jest Iwan Wyrypajew. Bardzo chciałabym porównać jego twórczość z książkami Zachara Prilepina. Obaj są w podobnym wieku (po 40 r. ż) i zdobyli wiele prestiżowych nagród literackich. Jednak tylko jeden z nich (Prilepin) doświadczył na własnej skórze – jako weteran wojen czeczeńskich – czym jest wojna. Ponadto angażuje się w życie polityczne – jest członkiem Partii Narodowo-Bolszewickiej. Wyrypajew pracuje w teatrze, nie uczestniczy w życiu politycznym. Skrajne zainteresowania i biografie intrygują, dlatego porównanie twórczości obu pisarzy może okazać się bardzo ciekawym zabiegiem, którego chciałabym się podjąć.

_____

Serdecznie gratulujemy!

Ze zwycięzcami skontaktujemy się mejlowo.

Share on FacebookShare on Twitter+1Pin it on PinterestShare on LinkedInShare on MyspaceSubmit to StumbleUponShare on TumblrShare on WhatsAppDigg ThisAdd to Buffer Share