Wieczny odpoczynek racz mu dać Panie!
A ja słuchałam, oddając uznanie.
Przez łzy, każdy patrzył na zdjęcie Twoje.
Zapamiętać Cię takiego wolę.
Tłum ludzi w kościele, przy grobie my – rodzina.
Wszędzie przyjaciele,
a Twoja historia dopiero się rozpoczyna.
Tu się zaczęła, lecz tu się nie skończy,
ból po Twej stracie pokolenia złączył.
Manifestacja przeciw śmierci…
Krzyż każdy swój zniesie?
Dlaczego odszedłeś?
Pamiętasz rozmowy?
Nikomu wtedy nie przyszło do głowy,
że możesz odejść, opuścić nas w pośpiechu.
Dlatego, że jest tu tyle grzechu?
Pamiętaj synku, że byłeś, jesteś, i będziesz…
Niech to będzie dla mnie pocieszeniem,
orędziem…
J.B.
______
zdj. własność RR
