Czym jest biała gorączka? Dlaczego drogowskazy w rejonie Syberii Wschodniej są podziurawione jak durszlak? Jak mówili do siebie rosyjscy hipisi? Dlaczego warto pamiętać, planując spędzić zimową noc na Syberii, że należy stawiać samochód maską w stronę wiatru?
Na te i szereg innych pytań możemy znaleźć odpowiedzi w książce Jacka Hugo-Badera Biała gorączka. Autor, jak sam o sobie mówi, jest reporterem trotuarowym. Jednak jest on również marzycielem, który nie boi się spełniać swoich marzeń oraz chętnie dzieli się tym wszystkim, co zobaczył i poczuł na własnej skórze. Dla dużej grupy czytelników jest też podróżnikiem odkrywającym w swoich książkach z jednej strony niedostępny i niebezpieczny świat rosyjski, z drugiej fascynujący oraz szokujący obraz współczesnych obywateli kraju, ciągle znajdującego się w orbicie rozpadającego się imperium. Te reportaże to źródło inspiracji i informacji dla podróżników, ludzi zafascynowanych wielonarodowościowym krajem oraz szansa wspólnego podróżowania w miejsca, do których sami nie odważylibyśmy się zajrzeć.
Rosja – największe państwo świata, które zamieszkuje około 140 milionów ludzi, dla Jacka Hugo-Badera to miliony niepowtarzalnych historii. Z tego powodu reporter tak chętnie podróżuje po terytorium dawnego sąsiada. Jednak nie opisuje on salonów oligarchów, a świat odrzuconych, tworząc paletę barwnych osobowości, które wpisują się w kolorowy obraz natury duszy rosyjskiej. Temu pojęciu próbowano już stworzyć wiele definicji, w swoich książkach jedną z nich tworzy również autor Białej gorączki, odkrywając przed czytelnikami wizję człowieka rosyjskiego, ukształtowanego przez zagmatwane losy jego ojczyzny.
Pierwsza ksiązka W rajskiej dolinie wśród zielska to podróż po byłych republikach ZSRR, natomiast Biała gorączka to kilkumiesięczna droga łazikiem po terenach Syberii. Wobec zimowego zbioru reportaży nie da się przejść obojętnie. Poruszają nie tylko opisy kontrowersyjnych tematów, historie ludzi znajdujących się na marginesie życia społecznego, ale i prawdziwość oraz szczerość opowiadanych historii ludzkich dramatów. Ich prostota uderza, szokuje i chociaż czasami Odrzuca, zawsze doczytujemy do końca, wciągnięci w niesamowity klimat reportażu.
Podróż autora to nie tylko topograficzne penetracje świata rosyjskiego, odkrywające przed nami przyrodniczy mikroświat Syberii, ale ciekawa droga po kartach historii kraju. Prezentowana rzeczywistość, to przestrzeń ludzi żyjących w duchu lub z piętnem przeszłości, próbujących powstać i stworzyć swój świat na nowo. Wachlarz tematów jest szeroki: alkohol, mniejszości narodowościowe, AIDS, bezdomność oraz wiele innych.
Biała gorączka to książka, dzięki której Rosja staje się bliższa. Poznając kolejne historie, odkrywany coraz to nowsze elementy tego dalekiego świata. To lektura, która w ciągu kilku minut pozwala czytelnikowi poczuć powiew mroźnej Syberii, smród dworca Leningradzkiego, zapach surowego mięsa zabitego renifera na dalekiej północy. Razem z opowiadającymi przeżywamy ich ból, smutek i dramat, ale również śmiejemy się, gdy opowiadają żarty oraz starają się z dystansem spojrzeć na swój los. Razem z nimi zasiadamy do stołu i sięgamy po kolejny reportaż, jakby po kolejny łyk nalanej do szklanki wódki, aby poczuć jej gorycz w gardle, a później spojrzeć na ten świat już z innej perspektywy.
Jacek Hugo-Bader, Biała gorączka, Wydanie III, Wydawnictwo Czarne, Wołowiec 2011.
Magdalena Biernat
Recenzja książki po raz pierwszy ukazała się na zaprzyjaźnionym z Ruletką
