Fantastyka rosyjska dawniej i dziś
Red. Andrzej Polak
Przy współpracy Izabeli Zawalskiej
Biblioteka Przeglądu Rusycystycznego Nr 13
Wydawnictwo Śląsk
Katowice 2013
Kilka słów o książce…
Z okładki:
Tworząc postać wilkołaka, pisarz rezygnuje z epatowania toposem „naturalnej potworności” na rzecz ukazania’ambiwalencji „istoty groźnej, ale zarazem nieszczęśliwej, godnej współczucia, bo będącej ofiarą własnej podwójnej natury i z tą naturą walczącej”. Istotny jąst fakt, że przemiana w bestię nie następuje w tym przypadku dobrowolnie. Zgodnie z postmodernistyczną koncepcją monstrum, nadnaturalny bohater powieści jest ofiarą człowieka, jego naukowego eksperymentu, co dodatkowo podkreśla tragiczny rys postaci, samotność istoty skazanej na odrzucenie przez społeczeństwo.
Fragment tekstu Katarzyny Arciszewskiej: Fantastyczna przestrzeń rosyjskiej prowincji. Wilkołaki – wampiry – ludzie w powieści Olega Diwowa „Nocny obserwator”
Wiara w wampiry ma długą historię. Ślady tego zabobonu odnaleźć można w kulturze starożytnych krajów Mezopotamii, a następnie w dawnej kulturze hebrajskiej i rzymskiej. Pierwsze pisemne wzmianki na temat wampiryzmu w chrześcijańskiej Europie pochodzą ze średniowiecza. Na zachodzie kontynentu wiara w wampiry wygasa wraz z przemianami cywilizacyjnymi, które powodują racjonalizację myślenia i podnoszenie się poziomu życia zwykłych ludzi. Europa Środkowa (włącznie z Bałkanami) jest pod tym względem opóźniona. Sytuacja społeczno-ekonomiczna na tym obszarze przyczynia się do utrwalenia wiary w wampiry, ponieważ bezradność wobec nędzy i różnych zagrożeń skutkuje poszukiwaniem pomocy w sferze irracjonalnej.
Fragment tekstu Patrycjusza Pająka: Wampiryzm w literaturze czeskiej (rekonesans)
źródło: www.slaskwn.com.pl
